Kotek
Kotek mruczy- mmmmmmm, mmmmmmm, mmmmmmmmm,
Kotek wyciąga się – wyciągamy się w pozycji na czworakach oraz językiem oblizujemy wszystkie ząbki górne i dolne.
Kotek miauczy- ,,miau, miau, miau”- myszkę kotek miał, miał, miał- powtarzamy wierszyk raz szybko, raz wolno, wesołym głosem , smutnym głosem.
Kotek biegnie za piłeczką, skacze- hop!
Łapie piłeczkę- nadmuchujemy policzki i gwałtownie wypuszczamy powietrze.
Kotek chce dostać mleczko -mruczy ,,mmmmmm”, i miauczy – miauu, miauu, pije mleczko- wysuwamy języczek, jest pyszne- ,,mniammmm”, oblizujemy wargi ruchem okrężnym.
Kotek ma brudne wąsy od mleka- kierujemy język do kącików ust.
Kotek jest zadowolony, śpi- zwijamy się w kłębuszek – chrapiemy, chrapiemy…
Wyciąga się – wyciągamy się w pozycji na plecach, odpoczywamy.
„Lata pszczoła koło czoła”
Materiały i przybory:
niewielki prostokątny kawałek papieru
słomka
kółko wycięte z papieru
mazak
dwa serduszka wycięte z papieru
klej i jeśli mamy zszywacz biurowy
1. Na słomkę nawijamy prostokątny kawałek papieru i sklejamy bok. Po sklejeniu powstaje druga krótsza papierowa słomka.
2. Koniec rulonika spłaszczamy i zszywamy zszywaczem lub sklejamy.
3. Pszczółka- do wyciętego kółeczka przyklejamy dwa serduszka po obu stronach kółka ( nasze skrzydełka), na kółku rysujemy paski, oczy, buzię.
4. Gotową pszczółkę naklejamy na spłaszczoną część rulonika z papieru.
Papierowy rulonik z pszczółką nakładamy na słomkę, nabieramy powietrze nosem i siłą oddechu wprawiamy pszczółkę w lot.
Jeśli słomka jest za długa i dziecko ma problem z wydmuchaniem rulonika ze słomki, to możemy słomkę skrócić.
Jak dziecko dojdzie do wprawy to wymieniamy słomkę na taką o normalnej długości.
Miłego latania…
DESZCZYK
Idziemy na spacer- ,,tup, tup, tup”, zaczyna padać delikatny deszczyk – ,,kap, kap, kap”,- dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu. Deszczyk jest coraz mocniejszy- ,,brzrzrz”, wieje wiatr – ,,szu, szu, szu, uuu, uuu, łuu, łuu”, klaskanie w rytmie ćwierćnut ( dziecko powtarza rytm za dorosłym).
Biegniemy i chowamy się pod drzewem- ,,tup, tup, tup”, uderzamy językiem o podniebienie górne , naśladujemy odgłos konika- tzw. kląskanie.
Deszcz jest jeszcze mocniejszy- ,,brzrz, szsz, bummm, trach, trzrz, trzrz, trzrz”, – tupiemy w rytmie ósemek, uderzamy dłońmi w kolana ( dzieci naśladują rytm podany przez nauczyciela.
Wielki skok- ,,bach!”-na koniec ulewy.
Wychodzi słoneczko, mocno świeci- rysujemy językiem słońce ( koło i promyczki). Pokazuje się tęcza- kilkakrotnie przesuwamy językiem po górnej wardze od jednego do drugiego kącika ust.
Jest pięknie i kolorowo- malujemy poprzez dmuchanie przez słomkę, na rozcieńczoną farbę, poprzez dmuchanie rozprowadzamy farbę na kartce wg własnego pomysłu.
Logopeda
B.Muller
„Ćwiczenie oddechowe o wielkim znaczeniu”
Recytacja krótkiego, rymowanego tekstu na jednym oddechu.
Nabieramy powietrze nosem i na jednym oddechu mówimy tekst:
„Kura”
Siedzi kura w koszyku, liczy jaja do szyku: jedno jajo, drugie jajo, trzecie jajo…
I liczymy do tylu, do ilu potrafimy najwięcej:)
„Rosół”
Siedzi chłop przy stole liczy oka w rosole: jedno oko, drugie oko, trzecie oko…
I liczymy do tylu, do ilu potrafimy najwięcej:)
„Wrony”
Pierwsza wrona bez ogona, druga wrona bez ogona, trzecia wrona bez ogona…. a trzynasta ogoniasta!
I liczymy do tylu, do ilu potrafimy najwięcej:)
Jednocześnie pamiętajmy, że ćwiczenia oddechowe robimy tylko kilkukrotnie. Nie dłużej niż 3 do 5 minut.
Zachęcam również dorosłych do wspólnych zabaw z dziećmi:)
logopeda
mgr Ewelina Janeczek
Sklep z zabawkami
Wyprawa do sklepu zabawkowego- ,,tup, tup, tup”.
Oglądanie zabawek przez szybę- wyciągamy szyję i przesuwamy ją raz w jedną stronę , raz w drugą stronę.
Słuchanie ,skąd dochodzi dźwięk- dorosły ukrywa grającą zabawkę, zadaniem dziecka jest zidentyfikowanie źródła dźwięku.
Zabawa przy muzyce- podczas muzyki zabawki schodzą z półek sklepowych i tańczą ( swobodny taniec), gdy w muzyce następuje przerwa, zabawki wracają na półkę, gdy czarodziej dotyka zabawkę, ta zaczyna się ruszać.
Lalka- ,,mama, mama”- lalka pije- naśladujemy picie z butelki ze smoczkiem.
Misiu mruczy- ,,mmmmmm”, i je miód, ,,pychaaa”, oblizujemy buzię- wargi dookoła.
Zajączek skacze- ,,kic, kic”, i rusza pyszczkiem- przesuwanie ściągniętych warg na boki.
Samochodzik- jedzie (swobodnie się poruszamy)- ,,brrrr”, brum, brum „- zatrzymuje się ( zatrzymujemy się) ,,liiiiiiiiii”.
Piłeczka skacze- ,,bach, bach, bach”, nadymanie buzi – nabieranie powietrza do jamy ustnej i gwałtowne wypuszczanie go.
Pajacyk skacze- ( skaczemy jak pajacyki)- ,,fiku- miku, fiku- miku, bum”, uśmiechają się- rozciągamy buzię w uśmiechu, tak aby było widać zęby.
Samolot leci- ( biegamy z rozłożonymi ramionami)- ,,uuuuuuu”, ląduje ( zatrzymujemy się, siadając na podłodze), ,,liiiiii”.
Pociąg rusza ( poruszamy się powoli)- ,,puf, puf, puf”,, jedzie coraz szybciej ( przyśpieszamy)- ,,fu, fu, fu”, gwiżdże- ,,uuuuu, uu, uu, uu”, zatrzymuje się ( zwalniamy)- ,,psssssssssss”.
Logopeda
B.Muller
Zabawy wiosenne 🙂
Zestaw ćwiczeń artykulacyjnych przygotowany w wiosennej oprawie.
Głównie ćwiczenia mające na celu wypracowanie pionizacji języka.
BOCIAN – Unieś czubek języka na wałek dziąsłowy, policz do 5 i opuść.
JASKÓŁKA – Unieś boki języka do górnych zębów.
ŻABA – Skacz czubkiem języka z ząbka na ząbek – u góry.
DESZCZ – Narysuj na podniebieniu czubkiem języka kropeczki.
ZAJĄCZEK – Zrób czubkiem języka 10 dużych skoków: z dolnych zębów na górne.
SŁOŃCE – Narysuj czubkiem języka na podniebieniu kółko i promyki.
TULIPANY – Pokaż jak wąchasz tulipany: wdech nosem, wydech ustami.
MOTYL – Zaśpiewaj: la, lo, le, lu, ly na ulubioną melodię.
KURCZAKI– Prześlij całuski: raz głośne, raz ciche – swojej rodzinie.
GĄSIENICA – Czubek języka na wałek dziąsłowy – otwieraj i zamykaj zęby nie odklejając języka.
ŚLIMAK– Przeciskaj język pomiędzy zbliżonymi do siebie zębami.
PAJĄK – Kląskaj językiem.
logopeda
mgr Ewelina Janeczek
Logopedyczne kółko i krzyżyk – wersja rysowana
Do przygotowania logopedycznej gry w kółko i krzyżyk potrzebujemy:
samodzielnie narysowanej przez dzieci planszy
kartki papieru i przyborów do pisania.
Żetonów do oznaczania pół, czyli papierowe kartoniki z narysowanymi czarnym markerem znakami o i x.
Na kartce rysujemy pola w układzie 3×3
dziecko rysuje w każdym polu obrazek (wykorzystujemy słowa z zeszytu logopedycznego)
lub czytamy dziecku wierszyk (Brzechwy lub Tuwima) i dziecko ma zapamiętać 9 słów z wierszyka, do których narysuje obrazki w kratkach.
Kładąc kartonik na wybrane pole podajemy nazwę obrazka z kratki
I oczywiści obowiązkowo gramy z dzieckiem 🙂
Możemy wykonać kilka takich planszy
mgr Ewelina Janeczek
Kolorowa paleta
Paleta z kolorowymi guzikami farb czyli papierowymi kółkami – to pomoc do ćwiczeń artykulacyjno – oddechowych. Na początku nanosimy kropki na talerzyk zasysając je przy pomocy słomki a potem, kolejno do każdego koloru kropki, wykonujemy różne ćwiczenia artykulacyjne.
Do przygotowania palety potrzebny jest papierowy talerzyk, marker, 6 kolorowych, papierowych kółeczek oraz słomka. Kółeczka zostały wycięte dziurkaczem o średnicy 3 cm.
Ćwiczenie oddechowe
Przy pomocy słomki przenosimy kółeczka na papierowy talerzyk. Kółeczka nie muszą być idealnie położone na wyznaczonych polach.
Ćwiczenia artykulacyjne:
- Podnosimy język do góry i dotykamy miejsca tuż za górnymi zębami [wałka dziąsłowo – zębowego] tyle razy, ile jest kolorowych kropeczek. To duże kropki, więc przyciskamy mocno a potem język odpoczywa.
2.Malowanie językiem w buzi – „na niby” nabieramy palcem koloru z palety i kładziemy na czubek języka dziecka. Dziecko dotyka czubkiem języka wyznaczonego miejsca w buzi.
niebieski – malujemy językiem całe podniebienie – od zębów aż do gardła – to jest niebo;
żółty – na środku podniebienia rysujemy dużą kropką a od niej promyki w różne strony – słońce;
zielony – zęby u góry od środka buzi – to trawa;
pomarańczowy – dotykamy każdego zęba u góry – sadzenie w trawie kwiatków;
fioletowy – kropki na niebie – to latające po niebie ptaszki;
czerwony – całe podniebienie, bo słońce zachodzi i idzie noc.
3.Dajemy na czubek języka magiczną gumkę i ścieramy wszystko, co tam zostało namalowane. Potem dajemy „na niby” wodę, płuczemy buzię i łyk[to doskonałe ćwiczenie dojrzałego sposobu połykania]. Musi zostać posprzątane, bo jak ktoś zajrzy i zobaczy w buzi takie kolorki, to zemdleje ?
Logopeda
mgr B.Muller
„Zabawy paluszkowe”
Uczą słuchania, rozwijają pamięć, zasób słownictwa oraz umiejętność naśladowania, kształcą sprawność manualną a także stymulują rozwój mowy.
Mam dwie rączki małe
Mam dwie rączki małe, (pokazujemy obie ręce
do zabawy doskonałe. (klaszczemy)
Pięć paluszków lewej, (pokazujemy lewą rękę)
pięć paluszków prawej (pokazujemy prawą rękę)
wita się i razem bawi. (stykamy palce obu rąk )
Wszystko umiem zrobić tymi paluszkami malutkimi!
(szybko poruszamy kolejno wszystkimi palcami)
Mogę zamknąć je w piąsteczki (zaciskamy piąstki)
lub rozłożyć jak chusteczki, (rozprostowujemy dłonie)
mogę w słonko je zamienić, (składamy dłonie w nadgarstkach, szeroko rozsuwamy palce)
albo schować do kieszeni. (wkładamy ręce do kieszeni)
Mogę podnieść je wysoko (unosimy ręce do góry)
lub rozłożyć tak szeroko. (rozkładamy szeroko ramiona)
Mogą w koszyk się zaplatać, (splatamy dłonie w koszyczek)
albo jak motylek latać. (machamy rękami)
Mogą chodzić po drabinie (splatamy palce jak w „Idzie kominiarz…”)
i figlować gdzieś w kominie. ( jak w „Idzie kominiarz…”)
Mogą klaskać, figę zrobić, (klaszczemy, robimy figę)
albo w rządku się ustawić. (składamy dłonie jedna obok drugiej)
Rodzina
(Pokazujemy poszczególne paluszki u ręki zaczynając od kciuka.)
Ten pierwszy, to dziadziuś, a obok babusia.
Ten duży, to tatuś,
a przy nim mamusia.
To dziecinka mała
i rodzinka cała. (ruszamy wszystkimi paluszkami)
Tam na stryszku
Tam na stryszku, (robimy z rąk daszek)
małych myszek (zaciskamy piąstki i poruszamy nimi)
chrobotanie ciągle słyszę. (drapiemy palcami o stół)
wciąż biegają, dokazują. (biegamy palcami)
podkradają, (zagarniamy rękami do siebie zamykając dłonie)
łasuchują. (udajemy, że jemy)
Lecz je złapać trudna sztuka, (grozimy paluszkiem)
bo do norki dają nurka. (chowamy ręce za siebie)
logopeda
mgr Ewelina Janeczek
Pan Języczek – Podróżniczek
Przedstawiam Języczka – Wędrowniczka, który potrafi szybko się ruszać, chociaż do ruchu nikt go nie zmusza. W sekundzie robi tych ruchów wiele a towarzyszą mu przyjaciele: – usta, – policzki – i podniebienie, – żuchwa, – a nawet zręczne ręce. Codziennie się gimnastykują. Ty również dołącz do nich czym prędzej.
Języczek – Podróżniczek wszedł do sali przedszkolnej. Dzieci bawiły się zabawkami, – jeden chłopczyk dźwigiem (otwórz szeroko buzię, podnieś język za górne zęby i przesuń go w stronę gardła), – drugi bąkiem kręcącym się dookoła (obliż górną i dolną wargę czubkiem języka, nie zamykając ust), – dziewczynki puszczały bańki mydlane (dmuchaj na bańki mydlane – wdech nosem, wydech ustami).
Dzieci z uśmiechem (rozciągnij wargi w szerokim uśmiechu) zaprosiły Języczka do wspólnej zabawy.
Na półce w sali przedszkolnej Języczka – Podróżniczka siedzą przytulanki (dotykaj czubkiem języka każdego górnego zęba, mając otwarte usta). Jest tam: – zielona żabka (rozciągnij wargi w szerokim uśmiechu), która lubi skakać (dotykaj czubkiem języka górnej, następnie dolnej wargi, mając otwarte usta), – króliczek, który lubi marchewkę (przesuwaj ściągnięte wargi raz w prawo, a raz w lewo) – i miś, który lubi miód (oblizuj językiem wargi w jedną, potem w drugą stronę).
Języczek – Podróżniczekbawi się kolejką elektryczną. Po torach jedzie lokomotywa z wagonikami (dotykaj czubkiem języka kolejno dolnych zębów). Podczas jazdy koła pociągu stukają (odbijaj czubek języka za górnymi zębami, mając otwarte usta). Pociąg wjeżdża do tunelu (wysuwaj i chowaj prosty język za górnymi zębami, mając otwarte usta), jedzie pod górę, zjeżdża z niej (dotykaj czubkiem języka górnej, następnie dolnej wargi), a potem zatrzymuje się na stacji (wysuń język jak najdalej na brodę).
W przedszkolu Języczka – Podróżniczka jest dzisiaj koncert. – Pani gra na pianinie (dotykaj czubkiem języka każdego dolnego zęba), – Pan gra na skrzypcach (przesuwaj język od jednego kącika warg do drugiego, nie dotykając dolnej wargi). – Występuje również Pan, który gra na cymbałkach (odbijaj czubkiem języka za górnymi zębami). Dzieciom koncert bardzo się podobał (rozciągnij wargi w szerokim uśmiechu).
Logopeda
mgr Beata Muller
Na wiejskim podwórku
Na wysokim płocie ( czubek języka sięga kilkakrotnie do górnej wargi)
Stało sobie kocię ( koci grzbiet- czubek języka oparty o dolne zęby, środek uniesiony)
A pod płotem małe kurki (czubek języka mały i wąski jak dziobek kury)
W piasku ostrzą swe pazurki (przeciągamy górne ząbki po wierzchu języka)
Małe kurki, kurki dwie
Ko, ko, ko, chcą bawić się ( dzieci powtarzają ko, ko, ko)
Przyszedł kogut- kukuryku ( dzieci powtarzają kukuryku)
I narobił mnóstwo krzyku!
Podniósł w górę skrzydła swe ( szeroki język uniesiony do góry)
Kocię się wystraszyło ( koci grzbiet z języka)
Zamiałczało – miau, miau miau ( dzieci powtarzają miau, miau, miau)
No, a w budzie piesek spał ( krótkie oddechy ustami, język leży na dolnej wardze)
Gdy usłyszał te hałasy
Wnet zaszczekał grubym basem:
hau,hau,hau ( dzieci powtarzają hau, hau, hau)
Chyba bym cię ugryźć chciał! (stukają delikatnie zębami o siebie).
Logopeda
mgr B.Muller
Roboty
To są roboty, które uwielbiają rymować, sprawdź, który robot ma więcej rymów.
wystarczy pobrać poniższy link… i miłej zabawy
logopeda
Ewelina Janeczek
Wiosenne ćwiczenia
